Տալն ավելի օրհնված է, քան ստանալը
Հարգելի հավատացյալներ, այսօրվա ընթերցանությունը Գործք Առաքելոց 20։17-38, որտեղ Պողոս առաքյալը, Սուրբ Հոգով լցված, արձակուրդ է վերցնում և Եփեսոսից վերադառնում Երուսաղեմ՝ այնտեղ քարոզելուց, ուսուցանելուց և Աստծո ավետարանը վկայելուց հետո։
Պողոս առաքյալը նաև մատնանշում է իր մոտալուտ մահը և հորդորում է քրիստոնյաներին չհետևել կեղծ ուսմունքներին։
Նույնիսկ դժվարին իրավիճակներում առաքյալը հաստատուն մնաց առ Աստված հավատքի մեջ և կոչ արեց մարդկանց ապաշխարել և ամրացնել իրենց հավատքը, քանի որ առաքյալի նման մենք նույնպես հանձնարարություն ունենք Հիսուսից՝ հռչակելու իր պատգամը: Եվ միևնույն ժամանակ Պողոսը հորդորում է մարդկանց օգնել՝ ասելով. «Ավելի երանելի է տալը, քան ստանալը»։
Սա նշանակում է ոչ միայն նյութական բաներ՝ աղքատներին նվիրատվության տեսքով, այլ նաև այն ամենն, ինչ լավ ու բարեգործական է, որ մենք անում ենք՝ փոխարենը ոչինչ ակնկալելով։
Այսօր էլ մենք շատ հաճախ ենք բախվում նմանատիպ իրավիճակների։
Դա հարվածում է մեզ հենց սրտին, քանի որ մենք նույնպես, այսօրվա ժամանակներում, այսօրվա իրավիճակում, պետք է հաստատուն մնանք հավատքի մեջ, մենք նույնպես պետք է ապաշխարենք, մենք նույնպես պետք է հռչակենք Հիսուս Քրիստոսի բարի լուրը և գիտակցենք այն մեր սեփական կյանքը:
Որովհետև, ինչպես Պողոս առաքյալը, մենք նույնպես Աստծո զավակներ ենք:
Մենք հաճախ հրաժեշտ ենք տալիս մեր կյանքում, լինի դա ընդամենը մի քանի օր, շաբաթ կամ տարի, քանի որ աշխատանք ենք գտնում մեկ այլ տեղ, կամ որոնում ենք ավելի լավ կյանքի որակ:
Այս հանգամանքներում, սակայն, մենք հաճախ մոռանում ենք աղոթել և Աստծուց օգնություն խնդրել, ինչպես առաքյալի օրինակում:
Սովորաբար միայն արտակարգ իրավիճակներում ենք մենք սկսում աղոթել և մտածել Աստծո մասին:
Երբ մենք հիվանդ ենք, մենք փնտրում ենք լավագույն դեղամիջոցը, մենք փնտրում ենք լավագույն բժիշկներին, և մինչ ապրում ենք՝ փնտրում ենք լավագույն կենսապայմաններ և աշխարհիկ այլ հաճույքներ:
Բայց մեր կյանքի բոլոր տարիների ընթացքում, ամեն օր, որ Աստված տվել է մեզ, ի՞նչ ենք մենք անում մեր հավատքի համար: Արդյո՞ք մենք իսկապես մտածում ենք աղքատների և կարիքավորների մասին: Կարո՞ղ ենք ներել, թե՞ ոչ։ Ի՞նչ ենք մենք անում մեր եկեղեցու և համայնքի համար։ Ի՞նչ մեր հոգիների փրկության համար։
Մենք հաճախ խաբվում ենք մարդկանց կողմից, ովքեր օգտագործում են ավետարանի խոսքը՝ մեզ ճշմարտությունից հեռացնելու համար:
Ուստի Պողոս առաքյալն իր հրաժեշտի խոսքում հորդորում է բոլորիս, ովքեր հավատում են առ Աստված Հիսուս Քրիստոսին.
Չմոռանանք, որ Աստված մեր կողքին է բոլոր ժամանակներում՝ գիշեր ու ցերեկ։ Եկեք զգոն լինենք մեր կյանքում, աղոթենք, զղջանք և մտածենք աղքատների մասին։ Ամեն։
Հրաչ վարդապետ Բիլիցյանը
