Հայ առաքելական տեսակետի համաձայն՝ Հիսուս Քրիստոսի Եկեղեցուն անդամակցությունը սկսվում է Սուրբ Մկրտությունից։ Ջրով և Եռամիասնական Աստծո անունով պատշաճ կերպով կատարված մկրտությունը միանգամյա իրադարձություն է՝ վերածնունդ (Հովհաննես 3։3): Այդպիսով կատարված մկրտությունը չի կարող կրկնվել կամ չեղարկվել:
Ո՞րն է մկրտության իմաստը:
Հայ Եկեղեցու կաթողիկոսությունը նշում է. «Մկրտությունն այն սուրբ խորհուրդն է, որը մաքրում է մեզ մարդկային սկզբնական մեղքից, վերստին ծնում Սուրբ Հոգու պարգևներով նորոգված կյանք և ընդունում Քրիստոսի Եկեղեցի»։ Այս նախադասությունը հստակ ցույց է տալիս, որ հայերի մեջ մկրտությունն առաջին հերթին հիմնված է «վերածնունդ» Յոհանինյան ըմբռնման վրա։ Մարդը դառնում է մկրտության կամ «վերածննդի լվացման և Սուրբ Հոգու նորոգության միջոցով» (Տիտ 3, 5) փրկված Քրիստոսի կողմից։ Ծնողների արգանդից ծնված մարմինը ծնվում է Հոգուց մկրտության ժամանակ և դառնում նոր մարդ՝ ընդունված Աստվածային փրկության գործի Նոր Ուխտում: Այս առումով մկրտությունը, երբ պատշաճ կերպով կատարվում է, եզակի և անկրկնելի իրադարձություն է:
Բայց նաև մկրտության՝ որպես մասնակցություն Հիսուս Քրիստոսի մահվանն ու հարությանը Պողոսի ըմբռնումը (Ռոման 6.3 զ), որով մի կողմից պատկերված է իշխանափոխության պատկերը (մեղքի ստրկությունից մինչև «Քրիստոսի մեջ լինելը». Ռոման 6), բայց մյուս կողմից նաև Քրիստոսի մեկ մարմնի մեջ ընդգրկվելու գաղափարը (1 Կորնթ. 12։13 և Գալ. 3:27) ենթադրում է, որ իր անփոխարինելի տեղն ունի մկրտության հայեցի ըմբռնման մեջ, համենայն դեպս՝ ըստ սուրբ Կյուրեղ Երուսաղեմացու դասախոսության։ Մկրտությունից առաջ մարդը Ադամի՝ հին մարդու կերպարն է, որը միայն մկրտության միջոցով է դառնում Քրիստոսի կերպարանքը՝ նոր մարդուն, որում նախ մահանում է Քրիստոսի հետ, ապա հարություն առնում նրա հետ։ Միայն այս վերածնունդից հետո է սկսվում մարդու իսկապես ազատ կյանքը Քրիստոսում:
Ամենակարևոր բաղադրիչը բոլոր մկրտվածների ձեռքբերումն է «հավատքով և Աստծո Որդու գիտությամբ միասնության»՝ «կատարյալ մարդ դառնալու և Քրիստոսին իր կատարյալ կերպարանքով ներկայացնելու համար» (Եպ. 4, 13): Նոր Մարդը «վերաստեղծվել է իր Արարչի պատկերով» «որպեսզի ճանաչի նրան» և նրա հետ հարաբերությունների մեջ լինի, հաղորդության մեջ լինի: Եթե անգամ Հայ Եկեղեցում կատեքումենատը տևի ընդամենը երեք-չորս շաբաթ, պետք է հիշել, որ առանց հավատքի Եռամիասնական Աստծուն, առանց հավատքի առ Հիսուս Քրիստոս՝ որպես աշխարհի Քավիչ, մկրտությունը չի կարող փրկարար զորություն ունենալ։ Մկրտվողը պետք է մշտապես ամրապնդի իր հավատքը, որպեսզի կարողանա ավելի ու ավելի վայելել Սուրբ Հոգու խարիզմները: Նախապատրաստական փուլի համար բավական է, որ մարդը նախ շրջվի չարի իշխանությունից և դիմի Աստծուն՝ մշտապես հաստատելով իր հավատքը «Աստծո Որդու գիտությամբ»։ ©
Ո՞րն է մկրտության իմաստը:
Հայ Եկեղեցու կաթողիկոսությունը նշում է. «Մկրտությունն այն սուրբ խորհուրդն է, որը մաքրում է մեզ մարդկային սկզբնական մեղքից, վերստին ծնում Սուրբ Հոգու պարգևներով նորոգված կյանք և ընդունում Քրիստոսի Եկեղեցի»։ Այս նախադասությունը հստակ ցույց է տալիս, որ հայերի մեջ մկրտությունն առաջին հերթին հիմնված է «վերածնունդ» Յոհանինյան ըմբռնման վրա։ Մարդը դառնում է մկրտության կամ «վերածննդի լվացման և Սուրբ Հոգու նորոգության միջոցով» (Տիտ 3, 5) փրկված Քրիստոսի կողմից։ Ծնողների արգանդից ծնված մարմինը ծնվում է Հոգուց մկրտության ժամանակ և դառնում նոր մարդ՝ ընդունված Աստվածային փրկության գործի Նոր Ուխտում: Այս առումով մկրտությունը, երբ պատշաճ կերպով կատարվում է, եզակի և անկրկնելի իրադարձություն է:
Բայց նաև մկրտության՝ որպես մասնակցություն Հիսուս Քրիստոսի մահվանն ու հարությանը Պողոսի ըմբռնումը (Ռոման 6.3 զ), որով մի կողմից պատկերված է իշխանափոխության պատկերը (մեղքի ստրկությունից մինչև «Քրիստոսի մեջ լինելը». Ռոման 6), բայց մյուս կողմից նաև Քրիստոսի մեկ մարմնի մեջ ընդգրկվելու գաղափարը (1 Կորնթ. 12։13 և Գալ. 3:27) ենթադրում է, որ իր անփոխարինելի տեղն ունի մկրտության հայեցի ըմբռնման մեջ, համենայն դեպս՝ ըստ սուրբ Կյուրեղ Երուսաղեմացու դասախոսության։ Մկրտությունից առաջ մարդը Ադամի՝ հին մարդու կերպարն է, որը միայն մկրտության միջոցով է դառնում Քրիստոսի կերպարանքը՝ նոր մարդուն, որում նախ մահանում է Քրիստոսի հետ, ապա հարություն առնում նրա հետ։ Միայն այս վերածնունդից հետո է սկսվում մարդու իսկապես ազատ կյանքը Քրիստոսում:
Ամենակարևոր բաղադրիչը բոլոր մկրտվածների ձեռքբերումն է «հավատքով և Աստծո Որդու գիտությամբ միասնության»՝ «կատարյալ մարդ դառնալու և Քրիստոսին իր կատարյալ կերպարանքով ներկայացնելու համար» (Եպ. 4, 13): Նոր Մարդը «վերաստեղծվել է իր Արարչի պատկերով» «նրան ճանաչելու» և նրա հետ հարաբերությունների, հաղորդակցության մեջ լինելու համար: Կատեքումենատը անփոխարինելի մասն է մկրտության ճանապարհին։ Եթե անգամ Հայ Եկեղեցում կատեքումենատը տևեց ընդամենը երեք-չորս շաբաթ, կարևոր է նշել, որ առանց հավատքի Եռամիասնական Աստծուն, առանց հավատքի առ Հիսուս Քրիստոս՝ որպես աշխարհի Քավիչ, մկրտությունը չի կարող փրկարար զորություն ունենալ: Մկրտվողը պետք է մշտապես ամրապնդի իր հավատքը, որպեսզի կարողանա ավելի ու ավելի վայելել Սուրբ Հոգու խարիզմները: Նախապատրաստական փուլի համար բավական է, որ մարդը նախ շրջվի չարի իշխանությունից և դիմի Աստծուն՝ մշտապես հաստատելով իր հավատքը «Աստծո Որդու գիտությամբ»։©
Մկրտության ծես
Հայ եկեղեցում մկրտություն կարող է կատարել միայն ձեռնադրված քահանան կամ եպիսկոպոսը։ Երեք անգամ ջրի մեջ թաթախելով մկրտվածին՝ նա արտասանում է հետևյալ նախադասությունը. Քրիստոսի արյամբ գնված, մեղքի գերությունից ազատված՝ նա ստանում է Երկնային Հոր որդեգրումը և դառնում Քրիստոսի ժառանգակիցը և Սուրբ Հոգու տաճարը»։
Մկրտության կարևոր կանոններ
Կանոնական իրավունքի տեսանկյունից՝ Քրիստոսի Եկեղեցում մեկնումը տեղի է ունենում մկրտության խորհուրդի միջոցով և ավարտվում է օծման և հաջորդաբար Հաղորդության խորհուրդին մասնակցելու միջոցով: Յուրաքանչյուր ոք, ով հրապարակայնորեն ընդունում է Եկեղեցու ուսմունքները և մկրտվում է եկեղեցական օրդոյի համաձայն, դառնում է Եկեղեցու լիիրավ անդամ՝ իրավունքներով և պարտականություններով: Եկեղեցու կանոնների համաձայն կատարվող մկրտությունը չի կարող կրկնվել:
Դարձիր հայ առաքելական քրիստոնյա
Ինչպե՞ս դառնալ Եկեղեցու մի մասը, ով կարող է մկրտվել Հայ Առաքելական Եկեղեցում, ի՞նչ է նշանակում կրոնափոխ քրիստոնեական այլ համայնքից և ի՞նչ է վերամուտը։ Այս հարցերի պատասխանները կարող եք գտնել այս բաժնում:
Հայ Առաքելական Եկեղեցու ուսմունքի համաձայն՝ Հիսուս Քրիստոսի եկեղեցում մեկնումը սկսվում է Սուրբ Մկրտությամբ։ Դա հավատացյալների համայնքի դուռն է: Հայերի մեջ ընդունված է մանուկներին մկրտել. Բայց կան նաև շատ մեծահասակներ, ովքեր դեռ չեն մկրտվել:
Պատշաճ մկրտությունը, որը կատարվում է ջրով և եռամիասնական Աստծո անունով, միանվագ իրադարձություն է (տե՛ս Հայ Առաքելական Եկեղեցու կողմից ստորագրված համաձայնագիրը Մկրտության ճանաչում Մագդեբուրգում 2007 թ), այն չի կարող կրկնվել կամ հետարկվել:
Եկեղեցու մեջ ընդգրկվելը մի կողմից ավարտվում է Մյուռոնով օծմամբ և Սուրբ Հաղորդություն ստանալու միջոցով, որոնք տեղի են ունենում անմիջապես Մկրտությունից հետո, իսկ մյուս կողմից՝ Եկեղեցու պատարագի կյանքով։ Անփոխարինելի դեր է խաղում Հայ առաքելական եկեղեցու ընդհանուր հավատքի խոստովանությունը և նրա եկեղեցական հիերարխիայի ճանաչումը։
ԽՈՐՀՈՒՐԴ. Փնտրու՞մ եք մանրամասն տեղեկություններ մկրտության և կոնտակտային անձանց մասին, ովքեր կարող են օգնել ձեզ ձեր խնդրանքով: Ողջունում եք կապվել ձեր տարածքի համար պատասխանատու ծխական քահանայի հետ, թեմի դիվանատան հետ կամ լրացուցիչ տեղեկություններ կարդալ հետևյալ էջում. ՄԿՐՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՏՐԱՍՏՈՒՄ.
Նույնիսկ եթե դուք արդեն մկրտվել եք հավատքի կամ եկեղեցական համայնքում, կարող եք ընտրել հայկական եկեղեցին և այստեղ գտնել նոր հոգևոր տուն:
Մեկ այլ եկեղեցու կամ կրոնական համայնքի այն անդամները, որոնց հետ Հայ Եկեղեցին հաղորդակից չէ, ովքեր ցանկություն են հայտնում ընդունելու Հայ Եկեղեցի.
ա.) երբ պատշաճ կերպով մկրտվի և օծվի, ընդունվեց Եկեղեցի ապաշխարության խորհրդով. բ.) եթե պատշաճ կերպով մկրտված է, բայց օծված չէ, եկեղեցական ընկերակցության մեջ է ընդունվում ապաշխարության խորհուրդների և մյուռոնի օծման միջոցով:
Երկու դեպքում էլ թեկնածուի հովվական ուղեկցությունը և Հայ Առաքելական Եկեղեցու դավանանքի հրապարակային հռչակումը բացարձակ պարտադիր է։
ԽՈՐՀՈՒՐԴ. Փնտրու՞մ եք մանրամասն տեղեկություններ փոխանցման և կոնտակտային անձանց մասին, ովքեր կօգնեն ձեզ ձեր հարցումը կատարելիս: Ողջունում եք կապվել ձեր տարածքի համար պատասխանատու ծխական քահանայի հետ, թեմի դիվանատան հետ կամ լրացուցիչ տեղեկություններ կարդալ հետևյալ էջում. ԴԱՐՁՈՒՄ.
ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅՈՒՆՀաղորդության համայնք գոյություն ունի հետևյալ եկեղեցիներով՝ Եթովպական ուղղափառ եկեղեցի,
Ղպտի ուղղափառ եկեղեցի, սիրիական ուղղափառ եկեղեցի և հնդկական ուղղափառ եկեղեցի:
Դուք արդեն մկրտվել եք Հայ առաքելական եկեղեցում, բայց հեռացե՞լ եք և այժմ ցանկանում եք նորից միանալ եկեղեցուն: -Դռները բաց են։
Այնուամենայնիվ, Գերմանիայում Հայ Եկեղեցու անդամները պետք է տարբերեն պաշտոնական և եկեղեցական մուտքն ու ելքը: Քանի որ Գերմանիայում կաթոլիկ և ավետարանական եկեղեցիները ճանաչված են որպես պետական իրավունքի կորպորացիաներ և վճարում են եկեղեցու հարկերը, եկեղեցուց պաշտոնական դուրս գալը միշտ չէ, որ ինքնաբերաբար հանգեցնում է արտաքսման:
Երբ մենք խոսում ենք Հայ առաքելական եկեղեցուց դուրս գալու մասին, նկատի ունենք վտարում։ Ընթացքում բոլոր այն իրավունքները, որոնք ունեն եկեղեցու անդամները, վերացվում են հեռացածներից: Նրան այլեւս թույլ չեն տալիս մասնակցել եկեղեցու կրոնական կյանքին։ Համաձայն Կանոնական օրենքի՝ այն մարդիկ, ովքեր տարին մեկ անգամից պակաս Հաղորդություն էին ստանում, ինքնաբերաբար լքում էին Եկեղեցին։
Եկեղեցական լիակատար ընկերակցության վերսկսումը հնարավոր է Խոստովանության (խոստովանություն, ապաշխարություն) և Հաղորդության (Հաղորդության ընդունելություն, հաղորդություն) խորհուրդով։
ԽՈՐՀՈՒՐԴ. Փնտրու՞մ եք մանրամասն տեղեկություններ նորից մուտքի և կոնտակտային անձանց մասին, ովքեր կարող են օգնել ձեզ ձեր հարցումը կատարելիս: Ողջունում եք կապվել ձեր տարածքի համար պատասխանատու ծխական քահանայի հետ, թեմի դիվանատան հետ կամ լրացուցիչ տեղեկություններ կարդալ հետևյալ էջում. REENTRY.
Դուք Գերմանիայում բնակվող մկրտված հայ քրիստոնյա՞ եք։ Ապա դուք պետք է դիմեք թեմական անդամակցության ձեր տեղի հայկական ծխին և ձեր ներդրումով աջակցեք եկեղեցուն:
Համաձայն Գերմանիայի հայոց թեմի կանոնադրության՝ յուրաքանչյուր հայ, ով մկրտվել է Հայ առաքելական եկեղեցում, դավանում է նրա ուսմունքն ու ծեսը և լրացել է 18 տարեկանը, պետք է դիմի իր կամ իր համար պատասխանատու հայկական միաբանությանը անդամակցելու համար։ նրա բնակության տարածքը.
Որպես թեմի անդամ՝ դուք օգնում եք մեզ ձեր նվիրատվություններով ֆինանսավորելու Գերմանիայում մեր եկեղեցու խնդիրներն ու ծառայությունները։ Դուք օգնում եք հայկական ժողովներին ֆինանսավորել պաշտամունքի վայրերը, ինչպես նաև ժողովի աշխատանքների համար նախատեսված տարածքները (օրինակ՝ վարձավճար, հավելյալ ծախսեր, վերանորոգումներ, սպասարկում և այլն): Դրանք հնարավորություն են տալիս պահպանել և խնամել հայ արվեստն ու մշակույթը, երիտասարդներին փոխանցել մեր ավանդույթը և նրանք իրենց կյանքը վերցնեն իրենց ձեռքը, ծերերը մենակ չլինեն, դժվարին իրավիճակում հայտնված մարդիկ։ , ինչպես Գերմանիայում, այնպես էլ Հայաստանում, օգնում են. Ձեր ներդրումով դուք նպաստում եք հավատքին, կրթությանը, մշակույթին և սոցիալական բարեկեցությանը:
ԽՈՐՀՈՒՐԴ. Գերմանիոյ Հայոց Թեմին անդամակցութեան մասին մանրամասն տեղեկութիւններ կարելի է ստանալ այստեղ. ԱՆԴԱՄԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ.
Եկեղեցու սուրբ խորհուրդները