1930-ական թվականներին Գերմանիայում բնակվում էր մոտ 700 հայ։ Այստեղ առաջին հայ հոգևորականը Գրիգոր վարդապետ Շահլամյանն էր, ով Գերմանիա էր եկել 1922 թվականին՝ որպես աստվածաբանության ուսանող, և հովվական աշխատանք սկսել։ Կրթություն ստանալուց հետո նա հոգ էր տարել տեղաբնակ հայերի մասին, սկզբնական շրջանում Բեռլինից (1926-1945 թթ․), ապա Շտուտգարտից, մինչև իր մահը՝ 1952 թվականի փետրվարի 21-ը։ 1945-1948 թվականներին մեկ այլ հայ հոգևորական՝ Վահան վարդապետ Ասկարյանը, նույնպես եղել է ծխական հովիվ Շտուտգարտում և Էսլինգենում։ Վարդապետ Շահլամյանի մահից հետո՝ մինչև 1965 թվականը, հայութունը մնում է առանց ծխական քահանայի։ Այդուհանդերձ, եկեղեցական թեմը գտնվում էր Արևմտյան Եվրոպայի հայրապետական պատվիրակի իրավասության ներքո, որը տեղակայված էր Փարիզում։ Հայերի խնդրանքով Փարիզից ժամանակ առ ժամանակ հայ հոգևորական էր ուղարկվում Գերմանիա։

Գերմանիայի Հայոց թեմի ապագա առաջնորդ Գարեգին արքեպիսկոպոս Բեքջյանը, այն ժամանակ դեռևս Գարեգին վարդապետը, 1965 թվականին որպես ուսանող եկել է Գերմանիա և մնացել մինչև 1972 թվականը։ Այս ընթացքում, Արևմտյան Եվրոպայի հայրապետական պատվիրակի համաձայնությամբ և տեղի հայության խնդրանքով, պատարագ է մատուցել Քյոլնում, Շտուտգարտում, Համբուրգում, Ֆրանկֆուրտում և Գերմանիայի մի շարք այլ քաղաքներում։ Այդ ընթացքում, ինչպես նաև դրանից հետո Վիեննայի Մեսրոպ վարդապետ Գրիգորյանը հաճախ էր Գերմանիա այցելում և պատարագներ մատուցում, որոնք հիմնականում տեղի էին ունենում Բեռլինում։ Այս ժամանակահատվածում Գերմանիայում հայերը ստեղծում են իրենց համայնքային կառույցները։ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Վազգեն Ա.-ի (1955-1994թթ․) հրամանով Գարեգին վարդապետ Ներսիսյանը (այսօր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս) 1975 թվականին գալիս է Գերմանիա և ստանձնել հայության հովվական աշխատանքը մինչև 1978թ․։ Նրանից հետո Գերմանիա է գալիս Հակոբ վարդապետ Գըլընճեանը (այսօր արքեպիսկոպոս, Ուրուգվայի հայոց եկեղեցու առաջնորդ), ով 1978-1983 թվականներին հոգ է տանում տեղի հայկական համայնքների մասին։

1980 թվականի հունվարի 2-ին Վազգեն Առաջինը Հայրապետական Կոնդակով Գերմանիայում գտնվող հայկական թեմերը ներառում է Վիեննայում տեղակայված Կենտրոնական Եվրոպայի (Ավստրիա, Գերմանիա, Սկանդինավյան երկրներ) նոր ուղարկված հայրապետական պատվիրակի իրավասության ներքո։ Այդ ժամանակվանից Գերմանահայության համար իրենց հովվական ծառայությունն են մատուցել Տ․ Վազգեն վարդապետ Թաթոյանը (1980–1984 թթ.), Տ․ Դավիթ եպիսկոպոս Սահակյանը (1983–1985 թթ.), Տ․ Հակոբ վարդապետ Գեուկչյանը (1986–1998 թթ․), Տ․ Կոմիտաս վարդապետ Հովնանյանը՝ (1998թ.)։

Հայրապետական Կոնդակով 1992 թվականին Վազգեն Ա Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը հիմնում է թեմ Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությունում՝ Գարեգին արքեպիսկոպոս Բեքջյանի գլխավորությամբ, որի նստավայրը Քյոլնում էր։ Նրա հետ միասին ծառայում էին ևս հինգ հոգևորականներ։ Բացի թեմից, Գերմանիայում գործում էին նաև այլ՝ շուրջ 20 մշակութային և շուրջ 15 եկեղեցական միություններ կամ ծխական համայնքներ։ Վերջիններս ենթակա էին Գերմանիայի հայոց թեմին, որը կազմակերպում էր նրանց համագործակցությունը։ Կազմվում է թեմական մոտեցում՝ հիմնվելով Հայ Եկեղեցու կանոնակարգի և ժողովրդավարական կառավարման վրա։

2018 թվականի հունվարին՝ Գարեգին արքեպիսկոպոս Բեքջյանի հանգստի կոչվելուց հետո՝ 2018 թվականի ապրիլի 15 Քյոլնում՝ թեմական պատվիրակների արտահերթ ժողովում Գերմանիայի Հայոց թեմի նոր առաջնորդ է ընտրվում վարդապետ Սերովպե Իսախանյանը, ով Եպիսկոպոս է ձեռնադրվում 2019 թվականի մայիսի 12-ին։